Στην ομιλία του, ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Παναγιώτης Φασούλας τόνισε τα εξής:
«Κυρίες και κύριοι,
Συμπληρώνονται φέτος 43 χρόνια από την απαρχή μιας από τις πιο σκοτεινές περιόδους της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, που κράτησε εφτά ολόκληρα χρόνια και ως επίλογό της είχε την τραγωδία της Κύπρου. Αν και τα γεγονότα είναι ακόμη πρόσφατα αν τα υπολογίσουμε σε ιστορική κλίμακα, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστα, κυρίως στη νέα γενιά, ενώ περνώντας ο καιρός η λήθη κινδυνεύει να τα σκεπάσει όλα, ή ακόμη και σε ορισμένες περιπτώσεις να τα ωραιοποιήσει. Κάθε τέτοια επέτειος, υποχρεώνει σε απολογιστικές σκέψεις και στοχασμούς για το αύριο.
Ο Πειραιάς δυστυχώς ήταν μια πόλη που πλήρωσε ακριβά το τίμημα της Χούντας και της επταετίας. Τις πρώτες μέρες η ζωή στην πόλη απορυθμίζεται. Με τα τανκς στους δρόμους, τις αθρόες συλλήψεις πολιτών και το στρατόπεδο συγκεντρώσεως στον Ιππόδρομο, όπου στοιβάζονται κυριολεκτικά οι υποψήφιοι για εξορία, δίνουν μια εικόνα τρόμου.
Αμέσως μετά το πραξικόπημα με απόφαση του Στρατιωτικού Διοικητή Πειραιά, απολύονται ο δήμαρχος Γ. Κυριακάκος και οι δημοτικοί σύμβουλοι του Συνδυασμού του καθώς και οι δημοτικοί σύμβουλοι του επίσης δημοκρατικού υποψηφίου Ηρακλή Σακαλή. Διώξεις του εργατικού Κινήματος, συλλήψεις δημοκρατικών πολιτών αλλά και καταστροφές ιστορικών κτιρίων της πόλης άφησαν ανοικτές πληγές μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικά είναι το «γιαπί» του Δημαρχιακού Μεγάρου, ο «Πύργος» και το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος της Ιστορίας της πόλης του Δημαρχείου και του «ρολογιού». Ακόμη ο δήμαρχος της επταετίας κατήργησε τη Βρεφική Στέγη, την Επαγγελματική Σχολή του Δήμου, τη Φιλαρμονική κ.α
Ακολούθησαν δεκάδες περιπτώσεις μαζικών διαμαρτυριών και συγκρούσεων με τα σώματα ασφαλείας. Όποτε δινόταν η ευκαιρία, τις περισσότερες φορές εντελώς αυθόρμητα, ξεσπούσαν μεγάλες διαδηλώσεις παρά το ασφυκτικό κλίμα τρόμου που επικρατούσε. Χαρακτηριστικές είναι οι διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων στις κηδείες του Γ. Παπανδρέου το 1968 και του Γ. Σεφέρη το 1971.
Βέβαια, η κορυφαία στιγμή της αντίστασης ήταν το Πολυτεχνείο. Αλλά δεν επρόκειτο για «κεραυνό εν αιθρία», αφού όλη την προηγούμενη χρονιά οι φοιτητικές κινητοποιήσεις αυξάνονταν μέρα με την μέρα και αποκτούσαν ολοένα και πιο προχωρημένα χαρακτηριστικά και αιτήματα. Αυτό ήταν το ιστορικό πλαίσιο μιας επταετίας που δεν έχει φωτιστεί όσο θα έπρεπε και πολλές πτυχές της παραμένουν ακόμη άγνωστες.
Σήμερα ο Δήμος Πειραιά με τα πρόσωπα που επιλέξαμε να τιμήσουμε, πρόσωπα που το καθένα έχει τη δική του Αντιστασιακή διαδρομή, με σημείο αναφοράς τον Πειραιά, έρχεται να μας θυμίσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν και λένε στη ζωή το μεγάλο ΟΧΙ. Που αντιστέκονται, που αγωνίζονται για αρχές, αξίες, ιδανικά. Άνθρωποι που βάζουν το εμείς και όχι το εγώ πάνω απ΄ όλα. Άνθρωποι που θυσίασαν τα νιάτα τους , την υγεία τους, το μέλλον τους για την πατρίδα και τη Δημοκρατία. Για πράγματα που σήμερα τα θεωρούμε αυτονόητα, αλλά μόνο έτσι δεν είναι.
Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν την πλέον ισχυρή απόδειξη ότι μέσα στην ελληνική κοινωνία υπάρχει και φως και μεγαλείο.
Τιμούμε σήμερα τους:
-Τάκη Μπενά, μαθητής της Ιωνιδείου( Με λαμπρή πατριωτική δράση που ξεκίνησε από τον αγώνα κατά των Ναζί και συνεχίστηκε μέχρι τον αγώνα κατά της Δικτατορίας)
-Θανάση Μαυροβουνιώτη (Βασανίστηκε για 25 ολόκληρες μέρες στο καταδρομικό «ΕΛΛΗ» και δέχτηκε χιλιάδες χτυπήματα από κλομπ)
-Παναγιώτη Χατζηπέρο (Συμμετείχε στο Κίνημα του Αντιτορπυλικού «ΒΕΛΟΣ»)
-Ιωάννη Παλούμπη, αντιναύαρχος (ε.α) Π.Ν (Συμμετείχε στο Κίνημα του Ναυτικού)
-Την μνήμη του Αντώνη Αμπατιέλου, ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ και βουλευτής (Πρωτεργάτης στο ελληνικό ναυτεργατικό Κίνημα με πλούσια αντιστασιακή δράση.
Κατάφερε να μην πιαστεί από τη δικτατορία της 21ης Απριλίου• Έμεινε πάνω από ένα χρόνο στην παρανομία και τελικά έφυγε παράνομα στο εξωτερικό τον Ιούνιο του 1968. Εκεί δραστηριοποιήθηκε στην αντιδικτατορική πάλη. Γύρισε παράνομα στην Ελλάδα το 1973 αλλά πιάστηκε αργότερα και απελευθερώθηκε με την αποκατάσταση της δημοκρατίας).
-Τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Ρομαίν Αργυρούδη. (Διώχτηκε από τη Χούντα με το πρόσχημα ότι ήταν «κομμουνιστής»)
Κυρίες και κύριοι,
Ορισμένοι φεύγοντας από τη ζωή παίρνουν μαζί τους το κλειδί και ότι έχουν. Δεν αφήνουν τίποτε πίσω τους. Οι άνθρωποι που σήμερα τιμούμε μας παραδίδουν το κλειδί της αγωνιστικότητας, της αντίστασης και θα αποτελούν για πάντα και κυρίως για τις νέες γενιές πηγή παραδειγματισμού και προβληματισμού.
Είναι αλήθεια ότι αυτήν την περίοδο βιώνουμε μια πρωτοφανή κρίση που ανατρέπει δεδομένα και καταστάσεις χρόνων. Αυτήν την ώρα αμφισβητείται το κυρίαρχο μοντέλο της οικονομίας. Η κοινωνική συνοχή στον αναπτυγμένο κόσμο απειλείται και η ανασφάλεια των πολλών εγκυμονεί κοινωνικές εκρήξεις και προκαλεί φοβικά σύνδρομα. Αυτές οι ώρες είναι ώρες ευθύνης για όλους μας. Είναι στιγμές που το εμείς και η αλληλεγγύη πρέπει να λειτουργήσουν
Παρά τις μεγάλες δυσκολίες είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Γιατί η ιστορία μας δείχνει ότι ο λαός, η νεολαία δε σκύβουν το κεφάλι. Γιατί το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε και ούτε θα ‘ρθει …»
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν:
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Γρηγόρης Νιώτης, οι βουλευτές κκ. Δημήτρης Καρύδης και Αναστάσιος Νεράντζης, η Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου κ. Ρουμπίνη Ανδριοπούλου, ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά κ. Νύμφων ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Πειραιά κ. Σεραφείμ. Αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, ο Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων κ. Γιώργος Σκιαδάς, εκπρόσωποι φορέων κα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου